Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

...

"....κι όπως θα έχω αγκαλιά το γυμνό κορμί σου, 

κοιτάζοντας τα μάτια σου βαριά απ' τον πόθο, 

θέλω η ψυχή μου να τελειώνει, σταγόνα σταγόνα επάνω στη δική σου....."





Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

Εγώ... ξανά....




Γιατί βαρέθηκα να διαβάζουν τα γραπτά μου


να φαντάζονται με το "Ναταλία"


μια δίμετρη ψηλή, ξανθιά,


αδύνατη (γκρρρρρρρρρρ)


όμορφη,


Ελληνογερμανίδα με διαστάσεις 90-50-60 !!!!!




Σόρρυ..... αλλά η φώτο είναι παλιά,


πριν δέκα κιλά ακόμα,


πριν ξεφυτρώσει μια ελιά στη μύτη,


ΝΝΑαααΑΑΑααα με το συμπάθειο,


πριν φορέσω γυαλιά


και πριν αποκτήσω καμπούρα!




Αν δεν αγάπησες καμμιά από τις λέξεις


της ψυχής μου


δεν θα βρεις τίποτα άλλο εδώ


άξιο να αγαπηθεί.....
Monday, January 22, 2007
Posted by Natalia at 15:12 
Για σένα που ρώτησες πότε γράφτηκε....

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Στα είπα όλα

Μια βόλτα στα παλιά...

Μια φορά κι έναν καιρό.... ήταν ένα κορίτσι....

Άρχισε να γράφει από ανάγκη πριν 8 χρόνια  κάπως έτσι...(<-κλικ!)

Πέρασαν 8 χρόνια....μόνο. 

2010 σκέψεις...

Λάθη.
Ένα για κάθε χρόνο...

Συνέχιζα να είμαι εδώ. Σημείο αναφοράς για όποιον δεν έπρεπε.
Δεν πόναγα, αλήθεια σου λέω.
Λάθη πλεγμένα στη ζωή μου, πανοπλία μου για τα βέλη τους.

Δεν φτάσανε, δεν προλάβανε. Δεν αγγίξανε.
Με φτιάξανε έτσι.
Δεν μετάνοιωσα.

Μα θα πληρώσω, είπανε.
Αυτοί που δεν γνωρίζουν.

Πάντα εξοφλώ.
Κι αφήνω μεγάλο φιλοδώρημα.