Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Εξωσωματική και ελπίδα...

Θέλω και από εδώ να ευχαριστήσω τον Παναγιώτη Μαυραγάνη, δημοσιογράφο του Ελεύθερου Τύπου για το άρθρο του φυσικά μα ιδιαίτερα για τον τρόπο που το προσέγγισε όπως και την καλή διάθεση να μου ζητήσει την άδεια να δημοσιοποιήσει την δική μου εμπειρία.

Το άρθρο βρίσκεται εδώ και ομολογώ πως μου άρεσε πολύ γιατί έχει αγγίξει πολλά κρυφά σημεία...

Παναγιώτη....
Τιμή μου ειλικρινά.

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

"Για σένανε μπορώ..."

Τι θα έκανες για μένα αλήθεια;
Θα μπορούσες να φτιάξεις τον κόσμο μου στο αγαπημένο μου χρώμα;
Να κρατήσεις μακρυά, αυτούς που θέλουν να με πονέσουν;
Θα μπορούσες να μου δώσεις τις ευκαιρίες που μου στερούνε με διάφορα προσχήματα;
Θα μπορούσες να μου φέρνεις γαρδένιες στην πόρτα μου κάθε πρωί;

Θα μου χάριζες μια ανθοδέσμη τις μέρες που δεν είναι γιορτή μου ή τα γενέθλιά μου;
Να με φιλάς το πρωί απαλά για να μην με ξυπνήσεις;
Να κάνεις χιλιόμετρα απλά για να μου πεις πως μ'αγαπάς και μετά να φύγεις;
Αλήθεια...τι θα μπορούσες να κάνεις εσύ για μένα;


Θα με έπαιρνες τηλέφωνο να ακούσω το αγαπημένο σου τραγούδι;
Θα μου έκανες μια αναπάντητη απλά για να κάνεις την καρδιά μου να χτυπήσει πιο γρήγορα;
Θα με πήγαινες μια βόλτα στη θάλασσα για να δούμε μονάχα το ηλιοβασίλεμα μέσα στη σιωπή μας;

Αλήθεια, τι θα μπορούσες να κάνεις εσύ για μένα;
Θα στεκόσουν μπροστάρης σε ό,τι με πληγώνει;
Θα τα έβαζες με κείνους που και ο ίδιος φοβάσαι;
Θα μου θύμιζες σε τι είμαι καλή;
Θα ξεχνούσες τα ελαττώματά μου;



Θα μπορύσες να βάλεις τα θέλω μου μια φορά επάνω από τα δικά σου;
Θα με άφηνες να γίνομαι δίπλα σου την κάθε μερα και να μπορείς να με θαυμάζεις;
Θα μπορούσες να αντέχεις αυτό που είμαι όταν εγώ η ίδια το βρίσκω αδύνατον;



Θα άντεχες να είσαι ο εαυτός σου απλά;
Χωρίς να υποκρίνεσαι...με όλο το πάθος που αντέχει κανείς;


Αλήθεια, θα μπορούσες να τα κάνεις όλα αυτά για μένα...;

Όχι...δεν θα μπορούσες.
Γιατί αν μπορούσες, θα ήσουν ήδη δίπλα μου....



ΥΓ. Αγαπημένο κομμάτι...Μου το θύμισε ένα φιλαράκι απόψε...και μαζί με αυτό μου θύμισε πολλά...