Σάββατο 4 Απριλίου 2009
Ξανά...
Σε κείνο το σπίτι στη θάλασσα...
Με μόνη μουσική, το κύμα στην παραλία...
Και το φως του φεγγαριού να ξεγλιστράει πίσω από τα σύννεφα και να φιλάει την αρμύρα της θάλασσας....
Σχεδόν ξημερώματα, σε κείνο το σπίτι στη θάλασσα...
Με το κορμί σου ιδρωμένο, την ανάσα σου λαχανιαστή, να αφήνω σημάδια στο δέρμα σου για να μην με ξεχάσει. Με την άμμο στο σεντόνι να κολλάει όπου η γλώσσα έκανε δρόμους πόθου....
Κι εσύ... Ένα κύμα στο κορμί μου, να πηγαίνεις και να έρχεσαι, γράφοντας τον Έρωτα με μεγάλα γράμματα
Θέλω πάλι....
Ξανά και ξανά....
Ξανά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ RELOAD REBOOT ΕΙΝΑΙ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΆπαιχτο σόλιο αν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτά τα σπίτια στη θάλασσα, τι αναμνήσεις μου ξυπνάτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εσείς πάλι, τι δίψα και αυτή! :)
Καλημέρα!!!
Marconako μου...κι εσύ αναμνήσεις τέτοιες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ...