Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011
Άγια ώρα...
Η στιγμή που το βρέφος ακουμπάει την καρδιά της μάνας του...
Για εκείνην παίρνει μορφή ό,τι κουβαλούσε μήνες , κομμάτι του εαυτού της, το καλύτερο κομμάτι από το είναι της...
Η στιγμή που ανάβεις το πρώτο σου τσιγάρο....
Ανάμεσα σε μαγκιά και φόβο, το πρώτο σου ρίσκο, η πρώτη σου ευθύνη...
Η στιγμή που δένεσαι με έναν άνθρωπο...
Εκεί που το είναι σου μαθαίνει να είναι ένα με κάποιον άλλον...
Η στιγμή που φεύγεις....
Μια απόφαση που ελπίζεις να σου βγει σε καλό μα μόνο ο χρόνος γνωρίζει...
Η ενηλικίωσή σου...
Τότε που νομίζεις πως όλος ο κόσμος εσένα περιμένει για να αλλάξει.
Τότε που πιστεύεις πως εσύ μπορείς να κρατήσεις αυτόν τον κόσμο στα χέρια σου...
Η στιγμή που αντικρύζω το πρόσωπό σου...
Το πρώτο σου φιλί...
Άγια ώρα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
