Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Μια κουβερτούλα παιδική....

όλοι οι άνθρωπποι της ζωής μου....
Αυτοί που επέλεξαν να είναι πιο κοντά ή πιο μακριά μα πάντα παρόντες για μένα. Στα καλά και στα άσχημα.

Μα κι εκείνοι που διάλεξαν το θρόνο τους μέσα στην καρδιά μου, δηλώνοντας την παρουσία τους στα πιο δύσκολά μου και τους θύμωσα...όταν δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν..

Κι έπιασαν την άκρη του νήματος και σε κάθε τους απουσία, μου ξέφτισαν την κουβερτούλα ασφαλείας που είχα για να κρύβομαι από κάτω.
Όσα δεν έκαναν, όσα δεν είπαν, όταν δεν ήταν εδώ, την έκαναν απλά ένα τίποτα στα χέρια τους.

Γιατί τελικά όταν στερείς τη φιλία σου, δεν την στερείς πάντα μόνο από κάποιους.
Και σε σένα, βλέπεις; Δεν έχει αφήσει τίποτα.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου