Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Αντέχω...αντέχεις...αντέχει...

Όταν σκαλίζεις με τη λεπίδα τον κορμό του δένδρου
 "Άραγε, πονάνε τα δένδρα; "
Στην πληγή επάνω να προσπαθείς να δεις αν πονάει ακόμα.
Είναι που το μαύρο δεν είναι έλλειψη αλλά ανάγκη
Φουρτούνα η κατάσταση
Να μερώσεις την καρδιά μα έχει φύγει
Κι όταν γυρίσει, δεν θα είναι ποτέ η ίδια...
Πως μπλέχτηκες εσύ η δυνατή;
Πως;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου