Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Κοχύλι

Σηκώθηκε από την βρεγμένη άσφαλτο κι όμως, ένα κύμα απογοήτευσης κόντεψε να την πνίξει.
Το αυτοκίνητο που την χτύπησε έφυγε με μεγάλη ταχύτητα μα δεν τσατίστηκε καν.
Είδε το μηχανάκι σμπαράλια στην άκρη του δρόμου μα ούτε κι αυτό κατάφερε να την αγγίξει.

Το κράνος είχε σπάσει στα δύο, κάτι που ευχόταν να είχε πάθει το κεφάλι της για να πάψει να σκέφτεται πια τόσο πολύ.
Το κλώτσησε λες κι έφταιγε αυτό που το αυτοκίνητο είχε αστοχήσει, και πήρε μόνο το κλειδί κι έναν φλας που βρήκε σπασμένο πιο δίπλα.
Κι ας ήταν το παπί ο σύντροφός της στα καλύτερά της ταξίδια.

Από ένστικτο έψαξε στο λαιμό της κι ένα κύμα δυστυχίας την πλημμύρησε.
Το κορδόνι με το βοτσαλάκι έλειπε.
Γονάτισε στην άσφαλτο και με τη βοήθεια του κινητού έψαξε σπιθαμή προς σπιθαμή να βρει το πιο όμορφο δώρο της ζωής της.

Ο Θεός έβρεχε κάνοντας την αναζήτησή της ακόμα πιο δύσκολη μα η λύσσα της ήταν τόσο μεγάλη που είχε αποφασίσει πως δεν θα φύγει αν δεν το βρει.
Δεν την τρόμαζαν ούτε τα αυτοκίνητα που περνούσαν δίπλα της, ούτε οι οδηγοί που την έβριζαν.. Και κανείς δεν την σταμάτησε...

Βρήκε το κορδόνι κομμένο σε δύο κομμάτια και μετά από ώρες βρήκε και τις δύο πετρούλες που ήταν δίπλα στο κοχύλι πατημένες και σπασμένες.

Κόντευε να ξημερώσει όταν βρήκε το κοχύλι, άθικτο κι ήταν η πρώτη φορά που χαμογέλασε μετά το ατύχημα.

Ξεκίνησε για το δρόμο του γυρισμού, μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο, γεμάτη αίματα μα με τη χούφτα γεμάτη από τη ζεστασιά του κοχυλιού.

Μόλις έφτασε στο σπίτι, άνοιξε τον υπολογιστή, έβαλε 6 τραγούδια συγκεκριμένα να παίζουν σε επανάληψη και βούλιαξε στον καναπέ αγκαλιά με 2 μπουκάλια ουίσκυ.

Όταν σηκώθηκε τρεκλίζοντας δεν κατάφερε τίποτα άλλο να κάνει παρά να σωριαστεί στο πάτωμα, μα με εκείνο το κοχύλι στα χέρια, σφιχτά.

Κρακ! κι έσπασε κι εκείνο.
Και με την άκρη του πια, χάραξε ένα όνομα εκεί δίπλα στις φλέβες της με μια καρδιά να τρέχει αίμα.

Και το τελευταίο πράγμα που ένοιωσα ήταν πως το σώμα της πια ήταν τόσο παγωμένο όσο ακριβώς και η καρδιά της.

Έκλεισε τα μάτια και χάθηκε.
Και κανείς δεν την σταμάτησε.






"Ι read your mind, with no intentions
Of being unkind, I wish I could explain
It all takes time, a whole lot of patience
If it's a crime, how come I feel no pain.

Carrie, Carrie, things they change my friend
Carrie, Carrie, maybe we'll meet again"

1 σχόλιο: