Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Ζωή

Σχεδίασε, κατέστρωσε...
Ονειρέψου
Κράτα τα φτερά ανοιχτά
Κι όσοι τρέξουν από κάτω αγκάλιασέ τους

Να τους μιλάς τρυφερά
Μην τους πονάς
Τραγούδησέ τους
Θα χαμογελούν
Κι η δική σου η χαρά θα είναι ακόμα πιο μεγάλη

Κι αν τους πονάς
Μην τους αποπαίρνεις
Ονειρέψου
Πως θα ήταν αν δεν είχες κάνει το λάθος το μεγάλο

Σαν μοιραστείς την ευτυχία εκείνη μαγικά μεγαλώνει

Ζωγράφισε μια Ζωή με χρώμα Κόκκινο
Κι αν έχεις και καρδιά βάλτην σαν ρουμπίνι επάνω δεξιά
Στη ζωγραφιά σου δεν θα ξεχωρίζει
Μα τα δάχτυλα που θα ψηλαφίσουν θα την βρουν

Αρκεί να το θέλουν...

Το πιο ανοήτο στον Ερωτα είναι
να κάνει ερωτήσεις που οι απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί...
Γιαυτό

Αφέσου

Δεν θέλει δύναμη, δεν θέλει αντοχή
Δεν θέλει κότσια
Όταν σου προσφέρουν, πάρτο
Τα δώρα δεν οφείλουν ενοχή σε κανέναν

Πέτα

Εκεί που σε φυσάει ο άνεμος
Ψηλά ή χαμηλά
Αν ο ουρανός είναι δικός σου
Τίποτα δεν είναι πολύ ή λίγο

Άντεξε

Όταν τσακιστείς
Εμπειρία το λένε
Βάλε κόντρα και σήκω
Τα γόνατα δεν αντέχουν για πολύ

Δέξου

Πως είσαι άνθρωπος
Με λάθη
Ατέλειες
Λίγα
Πολλά

Σε κάποιους λείπεις
Σε κάποιους περισσεύεις

Παραδέξου

Πρώτα εσύ τι είσαι
Άντεξέ το
Κι αν δεις τις πλάτες να γυρνούν
Μάθε να συνεχίζεις

Ζωή το λένε

κι έτσι μαθαίνεις
πως μια επιλογή "Ναι" γεννάει αμέσως μια επιλογή "Όχι".

Όποια κι αν έχεις επιλέξει
Όποια κι αν έχεις ακούσει

Ξεδίπλωσε πάλι τα φτερά

Και ΖΗΣΕ...παρακάτω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου