Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Κρότος...

-Δεν άκουσα τίποτα...
-Δεν πειράζει...
-Τι ήταν..;

-Η εμπιστοσύνη μου σε σένα... Μόλις έσπασε....

4 σχόλια:

  1. ΦΟΒΕΡΟ!!!!! ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...το πληρώνουμε ακριβά όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναταλάκι? Με έστειλες πάλι... εσύ τουλάχιστον τον άκουσες τον κρότο,κάτι είναι κι αυτό, σε ειδοποίησε ...Καλημέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ροζούλι μου, νάσαι καλά...ευχαριστώ..

    Ανώνυμε, η εμπιστοσύνη είναι δώρο. Δώρο και γιαυτόν που καταφέρνει να την προσφέρει μα και για εκείνον που την γέννησε και την δέχεται ως ένα τελείως αγνό δώρο.

    Η ύπαρξή της λοιπόν δίνει ευτυχία.
    Η απουσία της, πονάει και τα δύο μέρη.
    Ακριβώ ή όχι, το ξέρει ο καθένας μόνος του πια ...μετά. Πολύ μετά.

    Βανάκι; Όταν υπήρξε ο κρότος ταυτόχρονα ήρθε και το αποτέλεσμα.
    Δεν νομίζω ποτέ πως μπορείς να προετοιμαστείς για μια τέτοια κατάσταση....
    Απλά βιώνεις τις συνέπειες και μετά μαθαίνεις πως να ...επιβιώνεις.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή