Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Πακέτο
η Ζωή...τσιγάρα οι άνθρωποί της...
Κάποια τα ανάβεις από συνήθεια...
Κάποια τα πετάς γιατί σου καίν τα χέρια πριν καλά καλά προλάβεις την πρώτη τζούρα.
Κάποια απαραίτητα σαν την ανάσα...όπως το πρώτο πρωινό που κάνεις με τον καφέ σου ή εκείνο που σβήνεις με την τελευταία "Καληνύχτα" της ημέρας...
Κάποια που σου κάνουν παρέα τις ώρες μοναξιάς σου.
Κάποια που σβήνεις με την υπόσχεση να μην κάνεις άλλο γιατί μπούχτισες...
Και υπάρχουν κι εκείνα, που ανάβεις με τελετουργικό σχεδόν τρόπο, κλείνοντας όλον τον κόσμο απέξω, κι όταν τραβάς την πρώτη τζούρα, νοιώθεις να γεμίζουν τα σωθικά σου φάρμακο μετά από μια κοπιαστική μέρα...
Κι έπειτα κυλούν στο αίμα σου, και πριν καλά καλά βγάλεις την πρώτη ρουφηξιά τραβάς και μια δεύτερη για να κρατήσεις τη στιγμή λίγο ακόμα...
Λίγο παραπάνω ακόμα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι απίστευτη!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Σωτήρη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα υποθέσω... καπνιστής κι εσύ, ε; ;)